به هنگام یورش غم...

وقتی قلب دختری میشکند

سمت لوازم آرایشی‌اش می‌رود

ظریف‌ترین خط چشم را میکشد

جیغ‌ترین رنگ رژ را میزند

شادترین سایه را بر پشت چشمانش نقش میدهد

دوست دارد لباسی نو بپوشد، به رنگ خالص سفید و به روشنی مهتاب،

دستنبدی ظریف بر دست می‌کند

موهایش را بالاتر از همیشه می‌بندد

و جلوی آیینه به خودش لبخند می‌زند

تا شاید، تمام آن چیزی که او را در هم شکسته، به پایان برسد

یا شاید تیرگی های دنیا برایش کمی ملایم تر شوند

آخ که همان ابتدای کار، جلوی آیینه بغض امان نمیدهد، تمام رشته ها را می‌شکافد و چیزی جز قلب شکسته و تاریک، در دنیایی بی معنا... نخواهد ماند!